wczasy, wakacje, urlop
14 August 2012r.
W ciągu V okresu epoki brązowej grupa kaszubska kultury łużyckiej, obejmująca Pomorze Gdańskie i wschodnią część Pomorza Zach., przybiera coraz bardziej odrębne piętno i w związku ze znacznym rozmnożeniem się ludności ów nadmorski odłam Prasłowian zaczyna pod koniec epoki brązowej silnie napierać na ziemie pobratymców, rozszerzając się ich kosztem w różnych kierunkach. Szczególnie w ciągu pierwszego okresu epoki żelaznej (między 700 a 400 przed Chr.) podbija on znaczną część ziemi zachodniej i środkowej Polski a na Pomorzu Zach. dochodzi aż do rzeki Regi. Używa on początkowo zwykle grobów płaskich o charakterze jednostkowym, podobnie jak reszta Prasłowian, ale od połowy VI w. groby te ustępują miejsca okazałym grobowcom rodzinnym z wielkich płyt kamiennych, tworzących rodzaj skrzyni. Drugą
14 August 2012r.
Gdzieś koło połowy trzeciego tysiąclecia przybywa na Pomorze Zach. pierwsza ludność rolnicza, która oprócz znajomości uprawy zbóż i chowu zwierząt domowych przynosi z sobą pierwsze naczynia gliniane, ulepszoną obróbkę kamienia i różne inne zdobycze techniczne. Jest to lud ceramiki wstęgowej, tak nazwany od kształtu ornamentyki pokrywającej powierzchnię naczyń. Ze swej kolebki nad środkowym Dunajem część tej ludności przeszła przez Bramę Morawską na Śląsk i stąd w dół Odry posunęła się aż do ujścia rzeki, osiedlając się na urodzajnym obszarze ziemi pyrzyckiej i w pow. szczecińskim.
09 November 2011r.
Darłówko Miejscowość położona u ujścia rzeki Wieprzy do Bałtyku, w granicach administracji miasta Darłowa, port handlowy i rybacki; kąpielisko morskie. Historia portu jest nierozerwalnie związana z losami Darłowa. W roku 1362 Darłowo zostało przyjęte do Hanzy jako członek pośredni reprezentowany przez Kołobrzeg. Członkowstwo ułatwiało nie tylko handel morski ale i, rybołówstwo. W roku 1412 staje się pełnoprawnym członkiem Hanzy. W roku 1497 . silny sztorm zatapia Darłówko, niszczy port i umocnienia brzegowe rzeki Wieprzy. Po odbudowie, w latach 1563—70 przez port przewija się około 100 statków rocznie. Wojna trzydziestoletnia hamuje rozwój portu i handlu. Ponowne ożywienie przynosi rozbudowa portu w czasach pruskich.
09 November 2011r.
Darłowo Miasto na Wybrzeżu Słowińskim nad rzeką Wieprzą w odległości 3 km od Bałtyku, w strefie chronionego krajobrazu. Rzeka Wieprza stanowi szlak kajakowy a jednocześnie teren wędkarski. Przez Darłowo przebiegają dwa nadmorskie szlaki turystyczne — pieszy i kołowy. Początki Darłowa sięgają VIII w. (grodzisko wczesnośredniowieczne). W XI w. gród strażniczy. Prawa miejskie otrzymuje dwukrotnie; w roku 1271 z rąk księcia rugijskiego Wisława II oraz w roku 1312 — staraniem braci Swięców. Położenie Darłowa w pobliżu morza przyczyniło się do prowadzenia handlu morskiego. Rzeki Wieprza i Grabowa wraz z dopływami były naturalnymi traktami handlowymi. Miasto prowadziło ożywiony handel morski z Polską i Lubeką, od roku 1412 będąc członkiem Hanzy. Największy rozkwit miasta przypada na lata 1565—70, kiedy to oprócz rybołówstwa i handlu rozwija się również tkactwo i rzemiosło ceramiczne.
09 November 2011r.
Czaplinek Miasto turystyczno-wczasowe położone w środkowej części Pojezierza Drawskiego między jeziorami: Czaplino (pow. 108,3 ha) i Drawskim (pow. 1871 ha, głęb. 79,1 m) na szlaku kołowym "Wzniesień Moreny Czołowej" oraz na szlaku kajakowym rzeki Drawy, w strefie chronionego krajobrazu. Miasto położone na szlaku "Solnym" na pogranicąu między Pomorzem a Wielkopolską było ważną osadą handlową. W 1286 r. książę Wielkopolski Przemysław II przekazał templariuszom, pod czasową administrację, okoliczne ziemie —• celem ich obrony i zagospodarowania. Prawa miejskie Czaplinek otrzymał na przełomie XIII i XIV w. Po ostatnim rozbiorze Polski, miasto dostało się pod panowanie pruskie. Wyzwolone 3 III 1945 r. przez oddziały I Armii Wojska Polskiego.
09 November 2011r.
Cieszyno Wieś na Pojezierzu Drawskim, na płd.-wsćh. brzegu jeziora Siecino w strefie chronionego krajobrazu. W pobliżu (1,5 km na płd.-zach.) znajduje się rezerwat przyrody — "Torfowisko nad jeziorem Morzysła»v Mały", obejmujący małe zarastające jeziero wraz z okalającym torfowiskiem.
09 November 2011r.
Ciemino Miejscowość w pasie moren czołowych Pojezierza Drawskiego w strefie chronionego krajobrazu, na głównym szlaku kołowym "Wzniesień Moreny Czołowej" i szlaku pieszym okolic Szczecinka. Wieś położona nad jeziorem Ciemino (pow. 242 ha), którego północne brzegi są podmokłe (tzw. Ciemieńskie Bagna), południowe zaś strome, z wyjątkiem okolic wsi Łączno (znajdują się tam najkorzystniejsze warunki do biwakowania). Obszary nad jeziorne leżą w strefie całkowitej ciszy obowiązującej całą dobę.