Tanie kwatery na wczasy

Powiat Elbląg Rezerwaty Przyrody

09 November 2011r.

Jezioro Drużno. Do najbardziej znanych rezerwatów przyrody w powiecie elbląskim zaliczamy jez. Drużno, położone na wschodnim krańcu Żuław, w odległości 4 km od Elbląga, w kierunku południowym. Stanowi ono pozostałość po głębokim, wcinającym się niegdyś w ląd Zalewie Wiślanym. Rezerwat obejmuje około 3000 ha, w tym ok. 1700 ha wody i 1300 ha trzęsawisk porośniętych trzciną. Drużno łączy się z Zalewem Wiślanym spławną rzeczką Elblążką. Poziom wody w Druż-nie ulega dość znacznym wahaniom, dochodzącym do 1 m różnicy, w zależności od kierunku wiatru. Przy silnych wiatrach północnych wysokość poziomu wód zwiększa się, gdyż rzeczka Elblążka zaczyna płynąć w przeciwnym kierunku (woda napędzana jest z Zalewu). Gdy wieją wiatry południowe, poziom wody zmniejsza się. Jezioro to stanowi jedną z najbogatszych ostoi ptactwa słodkowodnego w Polsce. Okalające je rozległe tereny porośnięte trzciną a w zachodniej i południowej części łozą i olchą, liczne ukryte stawki stwarzają korzystne warunki dla gnieżdżenia się licznych rzesz ptactwa, m. in. łabędzi. Na jez. Drużno oprócz gatunków występujących w innych okolicach występują takie okazy avifauny krajowej jak remiz, wąsatka, wodniczka, brzęczka, gil, dziwonia, kurka karliczka i kurka zielonka, gęś gęgawa oraz mewa mewka i ślepowron. Nie tylko jednak występowanie tych rzadkich gatunków ptaków stanowi o wartości jeziora. Jako nadzwyczaj bogate żerowisko jest doskonałym miejscem obserwacji ptaków, przelatujących tym szlakiem. Na terenie rezerwatu można wydzielić cztery biotopy: 1. Biotop młodych trzęsawisk. Najgęstsze rozległe pola trzcinowe, rosnące na podłożu korzeni unoszących się na powierzchni wody, mające w przedpolu jeziorowym łany i wyspy grążeli i grzybienia oraz babki wąskolistnej. Tutaj występują ptaki: wąsatka, brzęczka, łabędź niemy, kaczka czernica, perkoz rdzawoszyi. 2. Biotop starych trzęsawisk przylegających do jeziora. Należą tu trzęsawiska osiadłe na mule, zalane przez większą część roku wodą z licznymi kępami łozy na wyniesieniach. Nieliczne magnocariceta w prześwietleniach i skupiska pałki szerokolistnej z ptakami: dziwonia, czapla, bąk, wodnik, kureczka nakrapiana. 3. Biotop złożony z zarośli, drzew i krzewów, a położony bliżej starego lądu. Występuje tu olcha, wierzba, liczne luki opanowane przez magnocaricetum, z silniejszym zakrzewieniem wzdłuż kanałów, z ptakami: świerszczak, podróżniczek, żuraw. 4. Biotop zatok opanowanych niepodzielnie przez osokę. W przedpolu rozległe łany grzybieni i grążeli, w zapleczu głębokie trzęsawy z ptakami: mewa mała, perkoz zausznik. , Jezioro Drużno jest bardzo malownicze. Bogato rozwinięta linia brzegowa, wiele dzikich ostępów, bogactwo kwiatów, roślin nawodnych, tworzących mozaikę różnych barw na tle zieleni bujnie rosnących liści, stwarza jedyną w swoim rodzaju całość. Należy jeszcze dodać, że jez. Drużno leży na malowniczej trasie kanału Elbląsko-Ostródzkiego, przez który przebiega linia żeglugi turystycznej ze słynnymi pochylniami. Buki Wysoczyzny Elbląskiej. Wysoczyzną Elbląska, dzieło skandynawskiego lodowca, należy do najbardziej uroczych zakątków województwa gdańskiego. Swe piękno zawdzięcza ona bogatej rzeźbie terenu oraz zwartej i urozmaiconej szacie leśnej. Niektóre tereny leśne — wyjątkowo cenne i godne ochrony — wydzielono jako rezerwaty przyrody. Rezerwat "Buki Wysoczyzny Elbląskiej" położony jest w Nadleśnictwie Kadyny, Leśnictwie Górki w oddziałach 151, 171—174 i obejmuje powierzchnię 92 ha. Na pagórkowatym terenie moreny o bardzo stromych zboczach, pociętych licznymi wąwozami, na dnie których płyną strumyki, rośnie wyjątkowo ładny zespół buczyny pomorskiej, stosunkowo jeszcze młodej, bo około 80-letniej, ale w pełni zasługującej na ochronę. W rezerwacie występuje również zespół dębowo-grabowy ze znacznym udziałem buka i wiązu oraz pojedyńczymi dorodnymi okazami świerka. W podszycie znajduje się leszczyna, wiciokrzew i wawrzynek wilczełyko. W runie oprócz pospolitych roślin można spotkać także lepiężnik biały, żywiec cebulkowy i szczyr trwały. Pióropusznikowy Jar. Rezerwat ten należy do Nadleśnictwa Kadyny, Leśnictwa Brzozowo i rozciąga się nad strumieniem w głębokiej dolinie erozyjnej (oddział 74 h). Po obu stronach doliny wznoszą się strome zbocza porośnięte w przeważnej części lasem bukowym ze znaczną domieszką świerka. Dno doliny zajmuje łęgowy zespół jesionowo-wiązowy z panującą paprocią pióropusznikiem strusim. Całość sprawia nadzwyczajne wrażenie. Drzewostan jest różnowiekowy, mieszany, z pojedyńczymi okazałymi świerkami. Przeciętny wiek około 120 lat. W górnym piętrze występuje wiąz i jesion, w dolnym grab i buk. Podszyt tworzą leszczyna, trzmielina i wiąz górski. Runo bogate, składające się z kilku warstw. W najwyższej występuje m. in. okazała paproć pióropusznik strusi, od której powstała nazwa rezerwatu. Kadyński Las. Rezerwat ten mieści się w oddziale 130 Leśnictwa Kadyny (Nadleśnictwo Kadyny). Las ten graniczy z parkiem i ogrodem majątku Kadyny należącego do Państwowej Stadniny Koni. W rezerwacie rośnie okazały starodrzew bukowy w wieku około 200 lat. Pojedyńczo występują tam również sędziwe dęby. W runie z bardziej interesujących roślin należy wymienić lilię złotogłów, widłak wroniec, przetacznik górski i czerniec groszkowy. Buki Mierzei Wiślanej. Po drugiej stronie Zalewu Wiślanego na Mierzei Wiślanej w odległości 0.8 km od miejscowości Przebrno w kierunku północno-wschodnim znajduje się na terenie lasów państwowych (Nadleśnictwo Stegna, Leśnictwo Mierzeja, oddział 173 h rezerwat leśny "Buki Mierzei Wiślanej". W rezerwacie tym występuje buk w wieku 100—200 lat, sosna, świerk i pojedyńczo grab. Kilka zaklęsłości terenu zajmuje olcha czarna. Wiek pozostałych poza bukiem drzew wynosi 100 lat. Z gatunków sztucznie wprowadzonych należy wymienić modrzew europejski i sosnę wejmutkę. W podszyciu występuje jarzębina, kruszyna, brzoza brodawkowata i omszona. Runo tworzą szczawik zajęczy, konwalijka dwulistna, kokoryczka wielokwiatowa, zawilec gajowy, borówka czernica, bluszcz pospolity, gwiazdnica wielokwiatowa, orlica pospolita oraz liczne gatunki mchów. Rezerwat został utworzony w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych jedynego naturalnego stanowiska buka w Mierzei Wiślanej. Pomniki przyrody Dąb Bażyńskiego. Przed wejściem do rezerwatu "Kadyński Las" przy szosie w miejscowości Kadyny rośnie wspaniały 1000-letni Dąb im. Jana Bażyńskiego — rówieśnik Państwa Polskiego. Należy on do najokazalszych pomników przyrody w Polsce. Obwód jego na wysokości piersi wynosi 9.90 m. Obok niego, a właściwie przed nim jadąc szosą z Elbląga do Tolkmicka, rośnie jeszcze 6 dębów, jakkolwiek już nie tak bardzo okazałych, ale mimo to uznanych za pomnik przyrody. Święty Kamień. Innym ciekawym zabytkiem przyrody jest "Święty Kamień" — głaz narzutowy znajdujący się w wodzie w odległości około 30 m od brzegu Zalewu Wiślanego w miejscowości Święty Kamień. Obwód tego głazu wynosi 13.80 m, wysokość ponad lustro wody około 1.0 m, a ponad dno zatoki 2.20 m. Nazwa tego pomnika przyrody pochodzi z dawnych czasów, gdy pogańscy kapłani składali ofiary na tym głazie, by oddalić od rybaków wypływających na połowy wszelkie nieszczęścia. Dziś z głazu tego korzystają przede wszystkim mewy i rybitwy.