Tanie kwatery na wczasy

Pojezierze Ińskie. Kraina Moren, Czarów i Pomorskich Legend

03 September 2013r.

Pojezierze Ińskie. Kraina moren, czarów i pomorskich legend Rzadko spotyka się na tak niewielkim obszarze nagromadzenie tylu walorów o charakterze przyrodniczym i kulturowym, które wzajemnie się uzupełniają. Pięknie zachowany średniowieczny zamek w Pęzinie, pozostałości klasztoru cysterek oraz smakowita dosłownie i w przenośni oferta „Chlebowego domu" w Marianowie czy wreszcie malownicze krajobrazy Ińskiego Parku Krajobrazowego oraz pomnik legendarnego raka nad brzegiem jeziora w Ińsku to wystarczające powody, aby znaleźć czas i zobaczyć miejsca, gdzie „z wrażenia zatrzymał się lądolód". Pęzino Zamek w Pęzinie (110) został zbudowany na przełomie XIV i XV wieku. Założony jest na planie nieregularnego czworoboku z cylindryczną wieżą. Należał do znanych rodzin pomorskich Borków i Puttkamerów, a w XIV i XV wieku do joannitów. Wielokrotnie przebudowywany jest ostatecznie przykładem budowli eklektycznej złożonej z części gotyckiej, renesansowej i neogotyckiej. Zamek otoczony jest rozległym parkiem położonym w widłach Krąpieli i Pęzinki. Obiekt obecnie jest własnością prywatną. Marianowo Początki historii wsi sięgają XIII wieku. W 1248 roku książę Barnim I ufundował klasztor cysterek nad strumieniem św. Marii. Pierwotne uposażenie obejmowało osadę przyklasztorną Marianowo z obszarem 1100 włók ziemi z położonymi tam rzekami, lasami i jeziorami wraz z przywilejem połowu ryb. Z biegiem czasu klasztorowi nadawano nowe wsie: Białą, Brzeziny, Czarnkowo, Lutkowo, Słow-kówko, Sulino, Dalewo i Gogolewo. Klasztor początkowo korzystał z immunitetu gospodarczego, z czasem musiał jednak przyjąć niektóre podatki na rzecz księcia i biskupa kamieńskiego. W razie najazdu zbrojnego wroga ordynacja Bogusława X z 1523 zobowiązywała zakonnice do wystawienia sześciokonnego wozu z dziesięcioma mężczyznami uzbrojonymi w siekiery, pałki, łopaty i oskardy. Danina dla biskupa ograniczała się do przekazania 30 par rękawiczek nicianych oraz po dwie beczki piwa chociwelskiego i stargardzkiego. Funkcje przełożonych konwentu zakonnego pełniły zazwyczaj mniszki z rodów książęcych lub rycerskich. Na początku XVII wieku przebywała w klasztorze Sydonia von Borck - jako pen-sjonariuszka zakładu wychowawczego dla panien z rodów szlacheckich. Była postacią kontrowersyjną, skrzywdzoną przez rodzinę, która pozbawiła ją prawa do majątku rodzinnego. Została posądzona o czary i rzucenie klątwy na ród Gryfitów, który rzeczywiście w niedługim czasie bezpotomnie wymarł (ostatni książę Bogusław XIV w 1637 r.). Po długim procesie została skazana na ścięcie, a potem spalona na stosie w Szczecinie w 1620 roku. Z zabudowań klasztornych najlepiej zachowały się do naszych czasów: ceglany gotycki kościół z XIII wieku pw. Niepokalanego Poczęcia NMP (112, 113) z dobudowaną wieżą z 1892 (111), na której znajdują się dzwony z 1825 i 1890 roku, budynek klasztorny, przyległy do południowej ściany kościoła, fragmenty muru otaczającego dawny wi-rydarz i część ogrodu, w którym znajduje się dąb Sydonia, pomnik przyrody. Klasztor był kilkakrotnie rozbudowywany w XIV i XV wieku. Większość oryginalnego wyposażenia kościoła została zniszczona przez pożary w 1549 i 1637 r. Marianowo znajduje się na szlaku cysterskim. We wsi działa gospodarstwo agroturystyczne „Chlebowy Dom", organizujące zajęcia plenerowe połączone z pieczeniem chleba i poznawaniem tradycji wypieku pieczywa. Wstęp płatny, ale w cenie jest poczęstunek. Obszar tego pojezierza ogranicza od południa i wschodu ciąg pagórków moren czołowych fazy pomorskiej. Na jego terenie znajduje się najwyższe wzniesienie dawnego województwa szczecińskiego Głowacz (180 m n.p.m., rezerwat krajobrazowy). Cały obszar Pojezierza można podzielić na 3 strefy: wewnętrzną (zachodnią) o charakterze wysoczyzny morenowej, środkową, którą stanowi ciąg wzniesień morenowych oraz kemowo-morenowych i wreszcie zewnętrzną (wschodnią) równiną, którą jest częścią sandru Drawy. Na Pojezierzu występują liczne jeziora z największym Woświn oraz najgłębszym jeziorem Ińsko o niezwykle urozmaiconej linii brzegowej. To jezioro jest osobliwym typem zbiornika wodnego, którego misa powstała w miejscu połączenia 5 rynien glacjalnych. Brzegi jeziora od strony wschodniej są strome i bardzo urozmaicone oraz pokryte licznymi głazami narzutowymi (rezerwat „Kamienna Buczyna").

nad morzem, atrakcje, rezerwaty, spacer, wczasy, wycieczki, Pojezierze Ińskie, rezerwaty, Jeziora, Wypoczynek, Wakacje, wycieczki, zwiedzanie, Pomorze, Pomorze Zachodnie, Zabytki