Tanie kwatery na wczasy

wczasy, wakacje, urlop

 

byłe Województwo koszalińskie

09 November 2011r.

Byłe województwo koszalińskie usytuowane jest w północno-zachodniej części Polski i zajmuje terytorium o powierzchni 8471,0 km2. Graniczy na wschodzie z województwem słupskim, na zachodzie ze szczecińskim, na południu — pilskim, zaś od północy na odcinku 85 km przylega do Bałtyku. Administracyjnie województwo podzielone jest na 35 gmin i 10 miast. Obszar ten zamieszkuje 445,4 tys. mieszkańców, przy średniej gęstości zaludnienia 52,5 osób/kma. Zróżnicowane ukształtowanie powierzchni, szaty roślinnej i warunków hydrograficznych na terenie województwa koszalińskiego przyczyniło się do dużej zmienności przestrzennej jednostek krajobrazowych. Według podziału Polski na regiony fizyczno-geograficzne J. Kondrackiego, województwo jest w zasięgu dwóch prowincji, a mianowicie: Pobrzeża Południowo-bałtyckiego i Pojezierza Poludniowobałtyckiego. W obrębie pierwszej pod prowincji wyróżniono makroregion Pobrzeże Sławińskie z podziałem na mezoregiony: Wybrzeże Słowińskie i Równinę Białogardzką. W pod prowincji pojeziernej występuje makroregion Pojezierze Zachodniopomorskie z mezoregionami: Pojezierze Drawskie i Wysoczyzną Polanowska. W dalszej części opracowania, dla łatwiejszej orientacji, obszary o dużej jeziorności w województwie koszalińskim nazywać będziemy Pojezierzem Drawskim, a tereny rekreacyjne w sąsiedztwie brzegu morskiego — pasem nadmorskim.


Darłowo

09 November 2011r.

Darłowo Miasto na Wybrzeżu Słowińskim nad rzeką Wieprzą w odległości 3 km od Bałtyku, w strefie chronionego krajobrazu. Rzeka Wieprza stanowi szlak kajakowy a jednocześnie teren wędkarski. Przez Darłowo przebiegają dwa nadmorskie szlaki turystyczne — pieszy i kołowy. Początki Darłowa sięgają VIII w. (grodzisko wczesnośredniowieczne). W XI w. gród strażniczy. Prawa miejskie otrzymuje dwukrotnie; w roku 1271 z rąk księcia rugijskiego Wisława II oraz w roku 1312 — staraniem braci Swięców. Położenie Darłowa w pobliżu morza przyczyniło się do prowadzenia handlu morskiego. Rzeki Wieprza i Grabowa wraz z dopływami były naturalnymi traktami handlowymi. Miasto prowadziło ożywiony handel morski z Polską i Lubeką, od roku 1412 będąc członkiem Hanzy. Największy rozkwit miasta przypada na lata 1565—70, kiedy to oprócz rybołówstwa i handlu rozwija się również tkactwo i rzemiosło ceramiczne.


W Chłapowie nad Wielkim Morzem

25 July 2013r.

W Chłapowie nad Wielkim Morzem występują odkrywki węgla kamiennego. Do osobliwości przyrody należą liczne głazy narzutowe, przeważnie granity szwedzkie i finlandzkie, naniesione z północy przez lodowce. Do największych należy głaz w Kamiennem Jeziorze koło Mirachowa, pod Nową Hutą w pow. kartuskim, koło Zagórza i pod Prze-toczynem w pow. Weyherowskim, koło Chłapowa w powiecie puckim i t. d.