Tanie kwatery na wczasy

Gdańsk - okolice Mariackiej

08 June 2012r.

Ul. Łagiewniki kończy się przy kanale Raduni. Tuż nad kanałem na prawo, pośród malowniczej grupy drzew widać przy ul. Wodopój 6, XVIII-wieczny domek ryglowy (69) z drzewa I cegły. Drugi domek (70) znajduje się nieco bliżej, po drugiej stronie Raduni, przy ul. Brygidki. Opodal tych domków przy ul. Stolarskiej wznosi się szereg nowych bloków mieszkalnych, a przy ul. Rybaki Dolne górują nad otoczeniem trzy kolorowe punktowce, zbudowane w latach 1957—58. Zabudowa okolicznych terenów trwa. Z ul. Stolarskiej w lewo na zadrzewiony placyk tzw. Osiek. Na terenie tym po pamiętnej rzezi Polaków w 1308 r. kom-tur gdański osadził pozostałą ludność polską nakładając na nią obowiązek połowu ryb i zbierania bursztynu, a także pełnienia niektórych posług dla panoszących się na zamku Krzyżaków. Osiedle otoczone zostało zasiekiem, a ludność uzyskała własny, oparty na dawnych uzyskanych od książąt pomorskich prawach samorząd. Burmistrz, rada i ławnicy urzędowali na "polskim" ratuszu przy ul. Igielnickiej. Przy biegnącej od Osieka w prawo ul. Sierocej wznoszą się zabudowania dawnego przytułku dla dzieci i starców (71), pochodzące — jak informują umieszczone na ścianach tablice — z 1699 i 1788 r. Tuż za nimi znajduje się niewielki pl. Obrońców Poczty Polskiej. Przy placu tym, w sąsiedztwie nowych budynków mieszkalnych widnieje gmach internatu Technikum Łączności (72), odbudowany w 1953 r. Jest to dawny szpital wojskowy z 1844 r., oddany w 1925 r. na siedzibę polskiej placówki pocztowej w Gdańsku, znany odtąd jako gmach Poczty Polskiej. W dniu 1 września 1939 r. garstka pocztowców stawiała tu zacięty opór znacznie liczniejszym siłom niemieckim. Wszelkie ataki przy pomocy dział i czołgów załamały się i dopiero użycie miotaczy ognia i benzyny zmusiło obrońców do poddania. Bohaterscy obrońcy poczty zostali rozstrzelani 5.X.19i39 r. z polecenia generała Eberharda na pobliskiej Zaspie pod Wrzeszczem. Tragiczne chwile z 1939 r. przypomina czarna marmurowa płyta przed portalem oraz tablice z napisami, wmurowane w 1957 r. przy wejściu do gmachu. iNa zapleczu Poczty Polskiej oraz sąsiadujących z nią bloków mieszkalnych rozciąga się aż do Motławy teren Zamczyska z uliczkami Dylinki, Czopową, Rycerską, Sukienniczą i Grodzką. Wznosił się tu gród książąt pomorskich, a następnie, od ok. 1340 r. potężny zamek krzyżacki zburzony przez gdańszczan w 1454 r. Od 1948 r. do chwili obecnej prowadzone są na tym terenie prace wykopaliskowe. Niezwykle bogaty plon tych prac wykorzystano do zorganizowania w Muzeum Archeologicznym przy ul. Mariackiej wystawy ukazującej najważniejszą, słowiańską przeszłość Gdańska. W czasie prowadzenia prac badawczych odkryto również fragmenty fundamentów krzyżackiego zamku. Zachowała się także część murów baszty zamkowej wykorzystanej później przy budowie kamieniczki przy ul. Wartka 8. Część fasady następnej kamieniczki, ul. Wartka 9, tworzy zamkowy mur obronny z dobrze widocznymi blankami. Przejście sprzed gmachu Poczty Polskiej na teren Zamczyska znajduje się między tym gmachem a blokiem nr 4 i łączy się z ul. Sukienniczą, która biegnie ku Motławie wzdłuż dawnego muru więziennego i(73) z 1643 r. Teren poza murem to prawdopodobnie obszar najstarszego portu gdańskiego. Pa-lowe umocnienia jego nabrzeża odkryto w 1960 r. Po drugiej stronie ul. Sukienniczej rozciąga się dziedziniec wzniesionej w 1958 r. na terenie Zamczyska szkoły podstawowej (74). Ul. Sukienniczą prowadzi wprost do przystani żeglugi na Motławie, przy ul. Wartkiej. Stąd w okresie wiosenno-letnim odpływają statki "Żeglugi Gdańskiej" (75) do Warszawy. Po drugiej stronie Motławy na Ołowiance znajduje się Ośrodek Wodny LPŻ z małym basenikiem na motorówki i żaglówki szkoleniowe. Od przystani przy ul. Wartkiej należy przejść na ul. Grodzką. Zachowało się przy niej kilka zabytkowych budynków. W jednym mieści się Stacja Archeologiczna IHKM PAN (76). Ul. Grodzka przechodzi ku zachodowi w oddzielającą Główne Miasto od Starego Miasta ul. Podwale Staromiejskie. Po lewej stronie biegła szeroka, wypełniona wodą fosa, a za nią mur obronny, którego fragmenty ciągną się od Baszty Łabędź <33) nad Motławą aż do pl. Dominikańskiego. Doszedłszy do poznanej uprzednio Baszty Jacek (44), rozpoczynającej zachodni ciąg murów obronnych Głównego Miasta, należy skręcić w prawo na ul. Podmłyńską. Prowadzi ona do głównej świątyni Starego Miasta — kościoła Sw. Katarzyny (77), nazywanego popularnie "Katarzynką". Jest to jeden z najstarszych kościołów gdańskich, ufundowany prawdopodobnie w 1 poł. XIII w. przez księcia gdańskiego Świętopełka. Obecny jego wygląd pochodzi z okresu rozbudowy w XIV i XV w. Jest to trzynawowa, halowa budowla. Od zachodu przytyka do niej zdobna wnękami, ukończona w 1486 r. wieża. Korpus zachodni nakrywa wielki dwuspadowy dach, każda zaś z trzech naw prezbiterium uzyskała nakrycie osobnym dachem. Od strony wsch. dachy te zasłonięte są niezwykle pięknie uformowanymi szczytami. Do pd. nawy przytykają 4 kaplice, w tym jedna renesansowa z XVI w. Kościół spłonął w 1945 r., runęły sklepienia, zniszczony został piękny hełm barokowy, a także słynny zespół 37 dzwonów służących do wygrywania melodii. Część wyposażenia uratowano. Kilka rzeźb i obrazów znajduje się w czynnej kaplicy pod wieżą, w której odkryto po wojnie gotyckie freski, m. in. fresk z XV w. przedstawiający św. Stanisława. W sąsiedztwie kościoła, przy ul. Sw. Katarzyny wznosi się zespół trzech jednakowych kamieniczek renesansowych. Jest to Dom Kaznodziejów (78), wzniesiony ok. 1600 r. przez Antoniego van Obbergena. W pobliżu, przy ul. Podmłyńskiej zachował się barokowy dom (79) z 1647 r. i obok mały ryglowy domek robotniczy (80), pochodzący zapewne z XVI w. Tuż za kościołem Sw. Katarzyny znajduje się ruina gotyckiego kościoła S w. Brygidy (81) z końca XIV wieku. Niezwykle interesujący, prawdziwie średniowieczny obraz miejski ukazuje się patrzącemu od narożnika kościoła w głąb ul. Pańskiej, ujętej w gotycką oprawę Baszty Jacek i malowniczych szczytów widocznej nieco dalej świątyni dominikańskiej. Widok zamyka potężny masyw monumentalnej wieży kościoła NPMarii. Naprzeciw zach. fasady kościoła Sw. Katarzyny, przy ul. Na Piaskach widnieje ogromny masyw Wielkiego Młyna (82), zbudowanego w 2 poł. XIV w. przez Krzyżaków. Młyn przynosił Krzyżakom ogromne dochody. W wielokondygnacjowym dachu mieściły się składy zboża i mąki.

Gdańsk, atrakcje, ul Mariacka